Ζίνα Χαϊδεμένου μιλάει για όλους και για όλα

Καλησπέρα Ζίνα Χαϊδεμένου .

Καλησπέρα και σε εσάς. Χαίρομαι που βρίσκομαι μαζί σας.

Ζίνα, τον τελευταίο καιρό βρέθηκες στο επίκεντρο της Ελληνικής SUP σκηνής.
Πες μας με λίγα λόγια, τι συνέβη ακριβώς, στον αγώνα Πρόκρισης της Εθνικής Ομάδας SUP στις 15 Σεπτεμβρίου 2019, που οργανώθηκε από την Ελληνική Ομοσπονδία Κάνοε Καγιάκ.

Ξεκίνησα το Stand Up Paddle ως απλό χόμπι, αλλά μου έγινε πάθος.

Αποφάσισα να ασχοληθώ λίγο πιο σοβαρά και έτσι εντάχθηκα στην αγωνιστική ομάδα του Athens Watersports Club.

Βλέποντας την εξέλιξή μου και θέλοντας να συμμετέχω με την ομάδα μου στους επίσημους αγώνες της Ε.Ο.Κ.-Κ., αρμόδιας ομοσπονδίας SUP, εγγράφηκα σε σωματείο, απέκτησα δελτίο αθλήτριας SUP και άρχισα να συμμετέχω σε αγώνες της ΕΟΚΚ.

Έτσι την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019, βρέθηκα να συμμετέχω στον αγώνα πρόκρισης Εθνικής Ομάδας SUP, για την συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της ICF στην Κίνα, τον Οκτώβριο 2019.

Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, με δυνατούς ανέμους, κάτι όμως που δεν με φόβισε, αφού έχω προπονηθεί πολλές φορές στον συγκεκριμένο στίβο και έχω εμπειρία από downwind.

Θεώρησα μάλιστα ότι έχω και ένα πλεονέκτημα, λόγω αυτής της εμπειρίας μου, που θα κάλυπτε ίσως την μικρότερη εμπειρία μου στο sprint.

Έτσι και έγινε τελικά, αφού στο sprint των 200 μέτρων, λόγω πτώσεώς μου, δεν πήγα πολύ καλά και τερμάτισα 5η.

Στο Long Distance όμως, που είχε εξάλλου τη μεγαλύτερη βαρύτητα και που είχα δώσει την βάση μου, τα πήγα αρκετά καλά, ήμουν η 3η από τις 3 αθλήτριες, που κατάφεραν να τερματίσουν τον αγώνα, εξασφαλίζοντας την θέση μου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Τι συνέβη όμως στην πορεία και βρέθηκες εκτός Εθνικής αποστολής?

Τα αποτελέσματα του αγώνα, δεν ανακοινώθηκαν αμέσως, όπως έπρεπε.

Η επιτροπή, μετά τον αγώνα, είχε εξαφανιστεί και σε ερώτησή μου, σε τρεις γυναίκες διαιτητές, που βρήκα στον γυρισμό μου από το Long Distance, μου απάντησαν ότι θα ανακοινωθούν από την Ομοσπονδία.

Δύο ημέρες μετά, ενημερώθηκα από το σωματείο μου, ότι τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν και με είχαν εκτός αποστολής.

Πως έγινε αυτό?

Δύο από τις τρεις αθλήτριες, που είχαν ουσιαστικά εγκαταλείψει, αφού έκαναν ΟΛΗ σχεδόν τη διαδρομή των 8 χιλιομέτρων καθιστές, πέρασαν τη γραμμή τερματισμού κανονικά, σαν να ήταν έγκυρες.

Οι αθλήτριες ήταν φυσικά άκυρες αφού δεν έκαναν περισσότερες από 5 κουπιές καθιστές, όπως δικαιούνται από τον κανονισμό.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, έκαναν 50.000 κουπιές καθιστές, όλη σχεδόν την διαδρομή, διάρκειας περίπου μίας ώρας.

Πρόκειται για τις αθλήτριες του Βόλου Ευλαμπία Τσίρου και Δήμητρα Τσώνη.

Η Τσίρου μάλιστα δεν πέρασε καν τη μια και μοναδική σημαδούρα στα πρώτα 500 μέτρα, που έπρεπε να καβαντζάρουμε.

Δεν ξέρω πραγματικά, με ποιον τρόπο, βγήκαν αυτά τα αποτελέσματα.

Δεν ξέρω τι έγραψαν οι διαιτητές, δεν ξέρω με ποιον μαγικό τρόπο καταγράφηκαν ως έγκυρες, οι δύο καθιστές αθλήτριες, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, μετά από μια τόσο ξεκάθαρη παραβίαση των κανονισμών.

Η παράβαση αυτή των αθλητριών, δεν ήταν αντιληπτή από τους διαιτητές και τους παράγοντες της ΕΟΚΚ?

Φυσικά ήταν αντιληπτή. Υπήρχαν 4 διαιτητές στον αγώνα.

Το συνοδό σκάφος, με τον διαιτητή, ήταν αρχικά ακριβώς δίπλα στη σημαδούρα. Διαπιστώνοντας τη μη διέλευση της Τσίρου, ενώ πέρασε δίπλα μας αρκετές φορές στη διαδρομή, διαπιστώνοντας τις καθιστές αθλήτριες.

Επίσης στο τελευταίο μπράτσο, στον τερματισμό, η Τσίρου ήταν ορατή, σε όλους τους διαιτητές τερματισμού, στην επιτροπή και στους αθλητές που είχαν τερματίσει.

Η εμφανής παράβαση, ουσιαστικά εγκατάλειψη των αθλητριών, ήταν δε αντιληπτή, εκτός από τους διαιτητές, σε όλους σχεδόν τους άνδρες αθλητές, που ήταν πίσω μας και μας προσπέρασαν.

Μάλιστα η Τσίρου, κατά τα λεγόμενά της, δήλωσε στον διαιτητή, ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα στα πόδια και δεν μπορούσε να σταθεί όρθια.

Η δε Τσώνη είπε, σε εμένα, αλλά και σε άλλους αθλητές, ότι δήλωσε στον πρόεδρο της επιτροπής κ. Καλιώρα, ότι ήταν άκυρη, κατά την έξοδό της. Άρα τι ακριβώς έγινε εδώ πέρα???

Δεν αντέδρασες σε αυτή την αδικία, γιατί δεν έκανες ένσταση?

Μόλις έμαθα τα αποτελέσματα, επικοινώνησα αμέσως με τον υπεύθυνο της επιτροπής, κ. Καλιώρα καθώς επίσης και με τον πρόεδρο κ. Νικολόπουλο, οι οποίοι αδιαφόρησαν για την ένστασή μου και, δεν έδειξαν κανένα απολύτως ενδιαφέρον να αποκαταστήσουν την τεράστια αδικία.

Δεν είχες άλλο μέσο να αντιδράσεις?

Μίλησα με τη δικηγόρο μου, η οποία μου είπε, ότι έπρεπε να κάνω ασφαλιστικά μέτρα. Κάνοντας τα όμως θα πάγωνε η διαδικασία της Εθνικής αποστολής στην Κίνα.

Αυτό με πάγωσε και εμένα. Αφού για να βρω το δίκιο μου, έπρεπε να σταθώ εμπόδιο και στα υπόλοιπα 6 παιδιά που δικαίως πήραν την πρόκριση.

Αποφάσισα λοιπόν, να μην διεκδικήσω νομικά τη θέση που μου πήραν. Θυσιάζοντας το προσωπικό μου όφελος, ώστε να μην θεωρηθώ υπεύθυνη για την ακύρωση της αποστολής.

Έστω και αν με αυτό τον τρόπο, δεν θα δικαιωνόμουν ποτέ και οι δύο άκυρες αθλήτριες θα συμμετείχαν κανονικά στην αποστολή.

Ποιος θεωρείς ότι είναι υπεύθυνος για την αυτή την αδικία?

Υπεύθυνος για την αυτή την αδικία, όπως σε κάθε άθλημα, είναι ο διοργανωτής του αγώνα. Δηλαδή η ΕΟΚΚ, που ενώ είχε 4 κριτές για 15 περίπου αθλητές, όλα τα μέσα στη διάθεσή της, δεν έκανε σωστά τη διαδικασία, ως όφειλε για την ορθή, δίκαια και αξιοκρατική διεξαγωγή του αγώνα και την τήρηση των δικών της κανονισμών SUP.

Εξίσου υπεύθυνες όμως, θεωρώ και τις δύο αθλήτριες.

Τσίρου και Τσώνη ενώ γνώριζαν ότι ήταν παντελώς, εμφανώς και αδιαμφισβήτητα άκυρες. Δεν ζήτησαν από μόνες τους να εξαιρεθούν από τα αποτελέσματα, όπως απαιτεί το ευ αγωνίζεσθαι.

Σε αντίθεση με την Μπαρλή Αναστασία, η οποία πολύ έντιμα, λίγο πριν τον τερματισμό, ανέβηκε στη βάρκα και επέλεξε να μην περάσει την γραμμή τερματισμού.

Πως χαρακτηρίζεις τη στάση των συναθλητριών σου?

Θα προτιμούσα να μην χαρακτηρίσω τη στάση των αθλητριών, γιατί απειλούμαι και με νομικές κυρώσεις.

Μπορώ όμως να πω, ποια θα ήταν η δική μου στάση και η στάση κάθε αθλητή, που θέλει να λέγεται Αθλητής.

Έστω και αν τα λανθασμένα αποτελέσματα με ευνοούσαν, εις βάρος συναθλητριών μου, θα ζητούσα άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη, την ακύρωσή μου.

Δεν θα μπορούσα να ζήσω με τον εαυτό μου, αν είχα αδικήσει συναθλητή μου, για να ικανοποιήσω τη ματαιοδοξία μου.

Μετά από την πικρία αυτής της εμπειρίας, πως σκέπτεσαι να συνεχίσεις? Θα συνεχίσεις να συμμετέχεις με το σωματείο σου στους αγώνες της ΕΟΚΚ?

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω να κάνω SUP.

Το άθλημα είναι υπέροχο, το αγαπώ, μου προσφέρει σωματική και ψυχική ευεξία και θα συνεχίσω να προπονούμαι.

Όσο αφορά το αγωνιστικό σκέλος, σίγουρα θα συμμετέχω στους αγώνες, που διοργανώνει το Athens Watersports Club.

Η πικρία μου όμως και η απογοήτευση από την πολύ άσχημη αυτή εμπειρία που έζησα, συμμετέχοντας σε έναν επίσημο αγώνα, που διοργάνωσε μια Ομοσπονδία και που θα περίμενε κανείς να είναι αξιοκρατικός, δεν ξέρω αν θα με αφήσει να συμμετέχω ξανά σε ένα αγώνα τους.

Πραγματικά δεν το περίμενα έτσι. Φανταζόμουν πολύ υψηλότερο επίπεδο.

Ποια είναι η άποψη της Ελληνικής SUP κοινότητας. Πως βλέπουν αυτή την κατάσταση?

Έχω δεχθεί μεγάλη συμπαράσταση από όλους τους συναθλητές μου, θερμή υποστήριξη από το club μου.

Έχω δεχθεί πολλά μηνύματα από άγνωστο κόσμο που ασχολείται με το SUP, γιατί είμαστε μια μικρή κοινότητα.

Παρόλα αυτά η πικρία παραμένει και συντηρείται δυστυχώς, αφού και μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος, κανείς από τους ιθύνοντες δεν ασχολήθηκε, αλλά προέβησαν σε νομικές απειλές και σε συγχαρητήρια για την ηθική της, στην αθλήτρια Τσίρου.

Θα μπορούσε να πει κανείς εκ των υστέρων, ότι η ΕΟΚΚ δικαιώθηκε για την απόφασή της, αφού η Τσίρου έφερε και μετάλλιο στη χώρα.

Οποιοσδήποτε συμμετείχε σε μια κατηγορία με 3 συμμετοχές, θα ερχόταν τουλάχιστον τρίτος.

Όποιο και αν ήταν το αποτέλεσμα όμως, δεν ευσταθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα? Η μάλλον το αποτέλεσμα, αναιρεί την παρατυπία?

Ευχαριστώ, που μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω για ότι πραγματικά συνέβη.

Θα χαρώ να σταθώ τουλάχιστον η αφορμή, ώστε να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Καθώς και να δοθεί η αρμόζουσα προσοχή σε ότι αφορά τη δίκαιη διαδικασία αγώνων και εθνικών αποστολών, στα οποία μάλιστα, δαπανάται δημόσιο χρήμα.